282 - In de kraamkamer van een roman

Ik vertelde al eerder van mijn contacten met Marcel Möring, naar aanleiding van mijn behoefte om alle boeken die ik van deze schrijver heb ook gesigneerd te krijgen. Dit signeren lukte en het leidde tot vriendelijke contacten met Möring. Maar enige tijd geleden kreeg ik een verzoek van hem dat ik wel heel bijzonder vond.

Möring had onthouden in welk vakgebied ik werkzaam was en dat vakgebied werd een thema in de roman die hij op dit moment aan het schrijven is. En hij wilde met mij wat doorpraten over dat thema om er voor te zorgen dat de beschrijving in zijn roman zo accuraat mogelijk zou zijn.

Ik voelde mij natuurlijk zeer gevleid door dit verzoek. Ik heb een huis vol boeken die allemaal op een of andere manier herkenbaar en betekenisvol zijn voor mij, maar op deze manier invloed kunnen uitoefenen op een roman had ik nog niet eerder meegemaakt.. Ik vroeg een collega van mij die nog net wat meer gespecialiseerd is dan ik om mee te gaan en samen gingen wij op pad naar huize Möring.

Daar hadden wij een boeiend gesprek over schrijven in het algemeen, het leven in Rotterdam en natuurlijk uitvoerig over de thematiek waar we voor kwamen. Möring schetste een verhaallijn die hij in zijn hoofd had en wilde bij ons toetsen of zoiets in werkelijkheid ook zou kunnen gebeuren. Helaas voor hem was deze verhaallijn - waar ik niks over ga zeggen, lees vooral het nog te verschijnen boek er maar op na - hoewel ogenschijnlijk plausibel, in de praktijk niet realistisch.

Of eigenlijk was dat niet helaas voor de schrijver, want Möring liet weten dat hij over het algemeen veel tijd steekt in het uitvogelen van de precieze omstandigheden en gebeurtenissen in zijn boeken. Als hij schrijft over een willekeurige dag in het verleden, dan zoekt hij uit of het weer dat hij beschrijft ook daadwerkelijk klopt met die dag. Het zou voor hem vreselijk zijn als hij schrijft dat het op en bepaalde dag in november zoveel jaar geleden koud was met regen, terwijl het in werkelijkheid zonnig was en droog. Ook locaties moeten kloppen bij de werkelijkheid. Er mag niets zijn wat uiteindelijk de lezer kan afleiden van het verhaal. Dus dat wij konden aangeven dat deze verhaallijn uiteindelijk niet klopte met de werkelijkheid, luchtte hem in die zin op dat hij niet pas na het verschijnen van het boek iets dergelijks zou horen.

Ik ben uiteraard zeer benieuwd wat het uiteindelijke boek gaat worden. We hebben wel gehoord wat de thematiek van het boek in het algemeen is en de verhaallijn waar wij op reflecteerden, maar voor het overige zal het net zo'n verrassing zijn als elk ander nieuw boek. Wat wel bijzonder is, is dat we de vraag kregen of we een conceptversie willen lezen van het boek om nog een laatste feitelijke check te doen (zodat alle details kloppen) voordat het verschijnt. Dat zal de meest 'advanced reading copy' zijn die ik ooit onder ogen heb gehad.

Enige tijd geleden was in het Drenths museum een tentoonstelling waarin het wordingsproces van de roman Eden werd weergegeven. Dat lijkt niet op de setting waarin wij het gesprek voerden - gewoon aan de keukentafel - maar als er van de nieuwe roman ook zo'n tentoonstelling komt dan verwacht ik ergens in een hoekje toch wel een vermelding van mijn bijdrage.

Als dank voor ons luisterend oor en onze feedback over het thema kregen nog een gesigneerde versie mee van De kleurentovenaar, een speciale uitgave die verscheen ter gelegenheid van het jubileum van de bibliotheek in Assen. En dat kwam dan wel weer goed uit, want dan blijft mijn Möring collectie (die inmiddels 32 gesigneerde exemplaren bevat) in elk geval actueel en op orde.

n.b. het boek is uiteindelijk in 2019 verschenen onder de titel Amen. Ik werd uitgenodigd voor de presentatie en zag daar dat ik werd genoemd in het dankwoord achterin het boek.