30 januari, 2017

273 - Kingdom of blogs

Ik loop wat achter met het lezen van boeken in mijn favoriete categorie "boeken over boeken" maar onlangs was ik dan toch toe aan het lezen van Wim Huijser's Kingdom of Books. Dit boek is een geschiedenis van het boekendorp Hay-on-Wye in Wales en in het bijzonder over de man die het concept boekendorp tot leven bracht en anderen inspireerde om hetzelfde te doen: Richard Booth. (Wiens leiderschap niet door iedereen werd gewaardeerd en daarom is hij in 2009 feestelijk onthoofd). Maar het boek gaat ook in op de historie van het dorp en de markante figuren die daar in het verleden gewoond hebben.
Al met al een lezenswaardig boek over de vele kanten van een dorp waar ik dringend naar toe moet. Maar tot mijn verrassing vond ik achterin ook een lijst met boekenblogs die de schrijver aanbeveelt ("de meest interessante blogs"), als handreiking aan bestaande en aanstormende bibliofielen. Ik sta als tweede op die lijst vermeld. Mijn ego vond dat natuurlijk erg fijn, maar ik had daarna wel twee vragen.

Allereerst: hoeveel lezers van dit blog heeft het boek van Huijser opgeleverd? Het boek is gepubliceerd in juni 2007 en toen was ik pas drie jaar aan het bloggen. Sowieso best een goede prestatie om dan al op deze manier bekend te zijn. Ik had in die periode o.a. een stukje over bibliofagie en Owen Gingerich geschreven, Maar het betekent ook dat ik al tien jaar onwetend ben van van alle lezers van dit blog die na het lezen van het boek van Huijser mijn url hebben ingetypt. Met enige vertraging daarom bij deze alsnog: hartelijk welkom, en fijn dat jullie er zijn!

De tweede vraag is: hoe is het nu eigenlijk met de bloggers op het lijstje van Huijser? Er staan 29 url's op deze lijst, waarvan er 28 blogs zijn. Eentje is namelijk mijn - helaas niet zo goed bijgehouden - lijst met boekenlinks op boek.favos.nl. Van de 28 blogs kan ik het volgende overzicht maken:
  • Een zestal blogs publiceert nog regelmatig: mijn eigen boekenblog natuurlijk, en verder boekendagboek, boekendingen, boekenliefhebber, boekenwijs, the Millions,
  • Eén blog publiceert nog, maar op een andere plek: papierenman
  • Er zijn zes blogs die nog bestaan maar de laatste tijd (maanden/jaren) jammer genoeg niet meer publiceren: boekengek, bibliodyssey (hopelijk heeft dat niks te maken met het feit dat de url niet goed gespeld staat in het boek), ricksbooks, booklust, yvesjoris/lettergoesting, occamsrazorlibrary
  • En dan zijn er 15 blogs die niet meer bestaan en waarvan de url niet meer werkt of niks meer met boeken te maken hebben: bibliofilos, bibliophilebullpen, peppiekokkie, boekenkastfoto, boekenrijk, boekenwurm, boxofbooks, depapierenwereld, kapitein, literatuuraire, lonkendeletters, rarebooksnews, schrijversinfo, uitdekast, bookaholic

Dat betekent dat 21 van de 28 blogs er min of meer mee opgehouden zijn. Driekwart van de bloggers is binnen tien jaar gestopt. Dat klinkt best dramatisch en dat is het misschien ook wel. Het feit dat een boekenblogger stopt is erg en levert bij mij weemoed op, net zoals wanneer boekhandels en antiquariaten sluiten. Een teloorgang van het vertrouwde; zo lees je regelmatig hun berichten en zo zijn ze er ineens niet meer en is het voorbij. Maar aan de andere kant zijn er ook bloggers bijgekomen en worden er nog steeds wekelijks mooie blogs over boeken en schrijvers gepubliceerd. Een aantal daarvan staat in de rechterkolom van dit blog. En er zijn in elk geval 7 blogs die het al meer dan een decennium volhouden. Zoals er ook nog steeds heel veel boeken verschijnen en boekhandels in nieuwe vormen hun plek innemen.

Ik was zoals gezegd nogal verrast toen ik mijn blog zomaar in dit boek zag staan. Ik had daarom nog een derde vraag tot slot: zouden er nog meer plekken zijn waarop dit blog wordt genoemd behalve natuurlijk als link op de websites van vrienden? Ik heb geen beeld van alle boeken die mijn blog op een lijstje in de bijlage hebben gezet of er anderszins de loftrompet over laten klinken, maar toen ik even googlede vond ik een hele bijzondere andere vermelding: op de website van De Boekerij, bij een boek van Mila van Oosten, lijkt het alsof ik als bron genoemd word met de opmerking "Niet meer weg te leggen". Ik kan met de hand op mijn hart zeggen dat ik nog nooit zelfs maar in de buurt ben geweest van een boek van Mila van Oosten - misschien ten onrechte, dat laat ik in het midden - dus ik heb er in elk geval nooit een mening over gehad. Het lijkt mij ook niet mijn genre. Maar kennelijk was ik voor de Boekerij zo'n betrouwbare naam dat ik als referentie bij dit boek kan worden gebruikt, ook al is het iets wat ik niet heb gezegd. Nader onderzoek wees uit dat er een recensieblog is (The book girls) die mijn url gebruikt, maar dan met een T ervoor. Waarom? Ik heb geen idee. Maar zij recenseren inderdaad boeken in het genre waar Mila van Oosten tussenpast. Helaas is ook dit blog onlangs gestopt. Weer eentje minder.

Ik wens Mila van Oosten desondanks een hoge oplage toe mede door mijn niet gegeven aanbeveling. Voor al mijn andere lezers: schrijf over mij in uw boek en ik beloof dat ik er eerder dan na 10 jaar een berichtje over zal schrijven op dit blog.

update 4 februari:
De makers van de boekensite Hebban.nl hebben ook een lijst met blogs gemaakt. Zij hebben "het Nederlandstalige boekbloggerslandschap in kaart gebracht". Ik ben vereerd dat ik ook op dat lijstje sta met de positieve opmerking "Leuk aan dit boekenblog is het persoonlijke tintje dat aan de blogposts is gegeven". Voor alle lezers die via hebban bij mij zijn gekomen: welkom!

19 januari, 2017

272 - Ik zie (weer) dubbel

Meer versies van hetzelfde boek... elke bibliofiel heeft daar last van. Recent schreef Danny Habets er nog een tweedelige serie over (deel 1 en deel 2), Perkamentus verklaart zichzelf over dit fenomeen en ook ik schreef er al bijna 12 jaar geleden al eens over. Kortom: dubbele exemplaren in een bibliotheek zijn van alle tijden. Afgelopen periode heb ik wederom een dubbel exemplaar gekocht, en voor een forse prijs trouwens. Maar eerst iets over mijn dubbele exemplaren.

Ik merk dat ik in de loop van de jaren veel makkelijker ben geworden met het kopen van 'dubbels'. Want als er één schaap over de dam is... Maar het komt vooral omdat ik de uitvoering van het boek steeds belangrijker ben gaan vinden. Ik heb dubbele exemplaren omdat verschillende versies waardevol voor mij zijn: de uitvoeringen zijn bijzonder genoeg om apart te bezitten, exemplaren zijn gesigneerd of genummerd, soms heb ik er ook sentimentele gevoelens bij. Of gewoon hebberige gevoelens. Kortom, ik weet altijd wel een reden te vinden om een boek toch te houden als het een dubbel exemplaar is omdat ik hetzelfde boek al in mijn kast had.

Als ik kijk in mijn catalogus op LibraryThing dan is daar een handige functie 'work multiples'. Ik zie daar dat er 69 titels zijn die ik meer dan één keer in mijn bibliotheek heb. Koploper is Philobiblon van Richard de Bury, waarvan ik 8 exemplaren heb, die ik allemaal in één keer kocht op de veiling bij Bubb Kuyper. Hierbij zijn een Zweedse en een Deense versie te vinden, maar ook twee genummerde uitgaven, de eerste Amerikaanse vertaling en een paar simpelweg hele fraaie uitvoeringen. Ik zou niet uit deze exemplaren kunnen kiezen als ik werd gedwongen er één weg te doen.. Sterker nog: zodra ik de uitgave van Philobiblon van de Carbolineum Pers voor een beetje schappelijke prijs zie, sla ik toe en dan heb ik er 9.

Verder heb ik - als ik een beetje smokkel - zowel Titaantjes als De Uitvreter van Nescio 7 keer. Elk heb ik 3 keer afzonderlijk (bijvoorbeeld in de door Joost Swarte geïllustreerde uitgave, en als audioboek) en daarnaast 4 keer in combinatie met elkaar en het verhaal Dichtertje. Daarbij mijn grote trots: de allereerst druk van dit gezamenlijke werk, gerestaureerd en wel. Maar ook de uitgave van Stichting de Roos en de facsimile van de tweede druk met de illustraties van Johan Eshuis. Ik zoek nog de originele tweede druk uit 1933 en als ik die heb, dan heb ik er acht.

Van enkele uitgaven in het kader van Nederland Leest bezit ik 6 exemplaren: Erik of het klein insectenboek en Een vlucht regenwulpen. In beide gevallen omdat ik alle verschillende versies van het omslag wil hebben, maar ook de Groot Letter uitgave en eventuele andere versies. In deze gevallen levert dat 6 exemplaren op. Verder heb ik ook de meeste provinciale uitgaven van de uitgave van 2015, toen A.L. Snijders de mooiste korte verhalen uitzocht. Maar elke uitgave had een paar unieke verhalen per provincie, daarom tellen deze niet als dubbels want het zijn daardoor afzonderlijke werken. Overigens zoek ik nog Drenthe, Friesland en Zeeland, dus als iemand die heeft liggen....

Daarnaast zijn er nog een heleboel titels die ik 3 tot 5 keer heb. Zoals mijn drie Caesarions van Tommy Wieringa: de eerste druk, de 'uncorrected proof' van de Engelse editie (gekocht bij The Strand) en de prachtuitgave van Pau Groenendijk. En drie keer Blokken van Bordewijk: de eerste druk, de mooie uitgave van ontwerper Frans de Jong en de facsimile van de eerste druk.

Maar vorige maand kwam er dus nog een dubbel bij. Ik heb in dit blog jaren geleden uitvoerig verslag gedaan van mijn zoektocht naar de speciale uitgave The Shell van Adriaan van Dis, uitgegeven door De Koninklijke Shell bij het afscheid van Loe van Wachem. Uiteindelijk kreeg ik naar aanleiding van mijn blogberichten een mailtje van een lezer die het aanbood en voor 60 euro was het van mij, in mooie staat en gesigneerd. Maar wat ik nooit had gedacht was dat er ook nog een Nederlandse versie van dit boek was gemaakt, met de titel "De schelp". Deze stond ineens op Catawiki en toen ik dat zag kreeg ik iets verbetens over mij: ik moest en zou dit boek hebben. Lang geleden leerde ik al uit de verhalen van Boudewijn Büch dat je een kans op een bijzonder boek nooit moest laten lopen, want deze kans is er maar één keer. En zeker omdat ik deze versie nog nooit eerder had gezien, schat ik de kans om er nog een te vinden bijzonder klein.

Er ontstond een klein biedoorlogje met een andere liefhebber van Van Dis. Misschien dezelfde die een paar weken daarvoor mijn dubbele exemplaar van de Stichting de Roos-uitgave Kleurlijn voor 160 euro kocht (terwijl ik er zelf 75 voor had betaald bij Burgersdijk en Niermans in een lot met nog meer boeken)? Hoe dan ook, gelukkig eindigde dit biedoorlogje eerder dan die andere en voor 90 euro (exclusief veilingkosten) was het boek van mij. Eveneens gesigneerd en in vrijwel dezelfde uitvoering als de Engelse. Trouwens: de reden dat ik mijn dubbele Kleurlijn verkocht is dat ik meer versies van een boek niet erg vind, soms zelfs gewenst, maar meer identieke versies hoeft niet.

Al met al heb ik zo 150 euro betaald voor deze twee uitgaven van Van Dis. Zijn ze het waard? Dat is toch geen vraag om aan een bibliofiel te stellen. Kijk ze nu eens naast elkaar in mijn kast staan... het maakt mijn Van Dis collectie nog unieker dan het al is. Ik streel mijzelf zelfs met de gedachte dat ik de uniekste Van Dis collectie van Nederland heb... Er is namelijk geen uitgave van Van Dis die ik niet heb, sterker nog: ik heb zelf meer uitgaven van Van Dis, dan Van Dis. Het brengt de wereldvrede niet dichterbij en verder koop ik niks voor deze gedachte, maar ik vind het desondanks een prettige wetenschap.