262 - Een boekenverzamelaar overleden

Mijn oom is dood. Ik schreef een paar jaar geleden al over mijn oom de boekenverzamelaar die op hoge leeftijd was maar nog steeds gefascineerd werd door boeken en boeken verzamelen. De laatste jaren ging het al niet zo best met hem, maar dat weerhield hem er niet van om boeken in zijn geliefde verzamelgebied te blijven kopen. Hij was nog steeds geabonneerd op de catalogi van Van Stockum's (zou het toeval zijn dat dit veilinghuis intussen ook in andere handen is overgegaan?) en sloeg zijn slag als hij iets zag.
Helaas kenmerkten de laatste periode van zijn leven zich door geregeld ziekenhuisbezoek en tussendoor hersteltijd. En dus stapelden de pakjes van Van Stockum zich op en werden niet meer uitgepakt. Voor kopen had hij nog fut, maar voor uitpakken en sorteren niet meer.
Op een dag werd hij gevonden, zittend voor het raam, kijkend naar het uitzicht waar hij zo van hield. Het lijkt erop alsof hij zonder al te veel pijn definitief naar de Eeuwige Bibliotheek is gegaan. En zo eindigde het leven van iemand die zijn hele leven gefascineerd was door het geschreven woord in al zijn vormen.

Tijdens de begrafenis mocht ik nog een paar woorden spreken en ik keek terug op onze gezamenlijke passie: het verzamelen van boeken. Dat sprak een paar andere aanwezigen op de begrafenis aan. Een oude tante afkomstig van de andere kant van Nederland sprak mij aan: als ik ook zo van boeken hield, dan had zij nog wel wat voor mij. Ik vreesde het ergste, maar werd uiteindelijk verblijd met een boek met een mooi verhaal.

De oude tante was jaren geleden een vaste bezoeker van een camping. Die camping was ook de plek waar de schrijver Den Doolaard zijn dagen schrijvend doorbracht. Elke dag aan het eind van de schrijfdag kuierde Den Doolaard over de camping langs de tent van mijn tante. Op een dag raapte ze haar moed bij elkaar en sprak de grote schrijver aan. Ze brachten een aangenaam uurtje door, pratend over schrijven en het leven en aan het eind van dat uurtje signeerde hij haar exemplaar van De herberg met het hoefijzer.
Het is dit exemplaar dat ik nu bezit. Het is geen bijzondere druk en verder zou het qua uitvoering niet opvallen in een boekenkast. Maar een boek wordt kostbaar door het mooie verhaal dat erbij hoort.

En zo resulteerde de begrafenis van mijn oom in een aanwinst voor mijn boekenkast. In de komende periode zal ik ook nog wel wat tijd besteden in de bibliotheek van mijn oom. Ik heb hem namelijk beloofd dat ik zou zorgen dat zijn boeken goed terecht zouden komen. Wat dat precies betekent weet ik nog niet en hoewel zijn verzamelgebied het mijne niet is, zal ik mij er toch in moeten verdiepen om de boeken op een volgende plek te laten terechtkomen waar ze geliefd en gekoesterd worden. Ik zal er in elk geval voor zorgen dat ik tenminste één karakteristiek boek van hem in mijn bibliotheek neer kan zetten. Op die manier kan ik de herinnering aan deze boekenverzamelaar blijven bewaren.