01 juli, 2011

189 - Moois van de eurotafel (1)

Mooie boeken zijn kostbaar en waardevol en zijn vaak hun geld dubbel en dwars waard. Lelijke boeken soms ook - mits ze maar zeldzaam zijn. Wie droomt er niet van de vondst van een exemplaar van Tamerlane (het debuut van Edgar Allen Poe) voor 15 dollar, om het vervolgens voor 200.000 dollar te verkopen (of voor de niet zo in literatuur geïnteresseerden - de eerste Action Comics die een miljoen opbrengt)? Of - om dichter bij huis te blijven - het debuut van Reve, om vervolgens 35.000 euro te incasseren. Voor meer van dit soort schatten (altijd handig om een lijstje op zak te hebben), zie hier


Alleen al om die reden is het goed de eurotafel bij boekenmarkten goed in de gaten te houden. Met de eurotafel bedoel ik de uitstalling van stapels boeken op een wankele tafel aan de rand van een boekenmarkt met een kartonnen bordje erbij waarop staat "alles een euro". Het zijn de restpartijen van antiquaren, het is de laatste stop voor de oud papiercontainer, het zijn de boeken waar niemand kennelijk echt in geïnteresseerd is, het zijn de boeken die de moeite van het sorteren niet waard zijn. En het is mijn favoriete stopplek, want ik ga er nooit vandaan zonder een paar euro te hebben uitgegeven met de zekerheid dat ik bereid was geweest om meer te betalen als ik deze titels in een serieus antiquariaat was tegengekomen. Die gedachte geeft mij de rest van de dag een vrolijke bui.

Ik zal in de komende periode een paar berichten schrijven over mijn vondsten op de eurotafel. Zijn het kostbare schatten die ik daar vond, literaire hoogtepunten en museumstukken? Nee, dat niet. Maar elk boek heeft zijn verhaal en daarom zijn de boeken mij lief.

Op een mooie herfstige dag in 2010 nam ik zoals zo vaak mijn kans waar om even langs de eurotafels van de boekenmarkt op het Haagse Lange Voorhout te lopen. Het mooie is dat ik vaak gemerkt heb dat ik met één blik in staat ben om de bijzondere boeken uit een stapel met rommel te spotten. Ik heb geen idee hoe dat komt, maar vaak zie ik direct welke boeken een extra blik verdienen. Is het de afwijkende omvang, het type omslag, het gebruikte papier? Ik heb geen idee, maar ook in dit geval werd ik niet teleurgesteld.

Tussen de rijen boeken zag ik een blauw kartonnen omslagje. Je zou kunnen denken dat het een afgescheurde omslag van een boek was, maar ik vond het nodig er even in te kijken. Tot mijn grote plezier bleek ik een exemplaar van het gedicht Bewaarplaats van Remco Campert te hebben gevonden.

Deze uitgave is een bijzondere uitgave van het Letterkundig Museum. Bewaarplaats werd door Remco Campert geschreven ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van het Letterkundig Museum te Den Haag op 3 december 2004. Technische informatie: het gedicht werd door De Uitvreter te Zoeterwoude gezet uit de Schrijfmachineletter en in een oplage van 500 exemplaren gedrukt.

En één van die 500 exemplaren lag op die herfstdag op mij te wachten: kartonnen omslag, 1 A4 met een gedicht en een ansichtkaart van J.J. Slauerhoff die geldt als toegangsbewijs. Niet duidelijk is voor wat dit een toegangsbewijs was, maar dat zal wel voor een jubileumtentoonstelling zijn geweest.

Hemelsbreed lag dit gedicht niet eens zo ver van het Letterkundig Museum vandaan, maar evengoed wonderlijk dat het niet werd herkend als bijzonder werkje. Een kijkje op Antiqbook leert mij dat Fokas Holthuis een identiek exemplaar aanbiedt voor € 20.

Dat laatste is leuk om te weten, maar eigenlijk irrelevant: verkopen doe ik dit moois toch niet. Het is wel het bewijs dat ik het goed gezien had. Maar ik hou erg van Remco Campert en dus is dit een mooie aanvulling op mijn collectie. Als afsluiting van de beschrijving van deze vondst op de eurotafel een paar strofen van het gedicht van Campert:
Streling van de wind op je wang
als ik wapper met mijn hand boven het papier
en in een doek, eens losjes om je hoofd geknoopt
in een vitrine nu behouden, bespeur ik nog
de geur van je haar

De inktspatten van de drift
de vlekken van de vergeefsheid
op het durend geduldige papier,
eens weet ik beter

Nu nog vecht mijn pen tegen het uur
dat almaar vergaat

5 opmerkingen:

Perkamentus antiquarius zei

De 1 eurobakken (lees ongeordende rotzooi) loop ik nou juist altijd voorbij. Wist je dat ze op de Amsterdamse Spui boekenmarkt verboden zijn teneinde de kwaliteit van het aanbod op niveau te houden?

Michiel zei

In die één Euro bakken vind ik helaas weinig. Misschien heb ik het oog er niet voor of meer waarschijnlijk ben ik te veel bezig een bepaald soort boeken te zoeken die ik verzamel (spotprenten uit WO2) en daarom niet op andere juweeltjes te letten.
Op marktplaats wel een aantal keren zo'n boekje aangeschaft die de verkoper niet op waarde had geschat. Maar voel me daar dan soms wel een beetje schuldig over. Raar dat dat bij privepersonen anders zou zijn..
Verder mooie blog, Geniet ervan. Schrijf zo door!

Wim zei

Een erg mooie blog, je komt er nog eens wat bijzonders tegen. Laatst las ik Tussentijd van Frieda Schijven, net daarvoor had ik een ouder boek gelezen met dezelfde onderwerpen: reizen en een onmogelijke liefde.

Wel grappig hoe veel verschil er tussen die twee zit.

Jan zei

Ik ben benieuwd wat je op de euro tafel gevonden hebt.
Meestal is het inderdaad niks. Leuke blog overigens! Lees de blog geregeld door.

Marjon zei

Via het blog van Zwelgje hier terecht gekomen.
Beetje oneerbiedig misschien maar kent u Zwelgje, verzamelaar van spotprents. Heb namelijk een aantal spotprents in bezit gekregen wegens een nalatenschap. Zou graag in contact komen met meneer Zwelgje, kan echter op zijn blog geen reactie achterlaten...misschien lukt het via deze weg. Alvast bedankt! Marjon.