Het is de eeuwige vraag van de bezoeker aan de boekenbezitter: "Heb je dat allemaal gelezen"? Het is ook de vraag die boekenlezers zich stellen. Ik schreef er hier al eerder over, in de Spits stond met een verslagje van een recent onderzoek van de BBC, waaruit een top 10 volgt van boeken die Britten niet hebben uitgelezen. De ranglijst staat hier. Van de top 10 bezit ik alleen Tolstoj en Dostojewsky, maar ik heb ze wél allebei gelezen. Al ruim 6 jaar geleden stelde BBC aan lezers trouwens de vraag: "Be honest, have you actually read them?". Kennelijk was het antwoord toen al en nu dus weer "nee".
Ook in België is het onderzoek gedaan, toen "won" Het verdriet van België van Claus. Zie hier de Belgische lijst waarvan ik 6 van de titels bezit én gelezen heb. Tot slot nog een kort lijstje uit Nederland.
Maar er is hoop voor hen die het niet redden: je hóeft ook niet alle boeken te lezen. Ik las een opgetogen stukje in de Volkskrant van 9 maart: de wetenschapper Pierre Bayard schreef in Comment parler des livres que l'on ná pas lus? hoe je kan praten over nooit gelezen boeken. Het is helemaal niet nodig om Ulyssus te lezen om er zinvol over te kunnen praten. Een aardig artikel bij de BBC laat zien hoe je bluft over Oorlog en vrede van Tolstoj: Ever read War and Peace? No need to...
Terwijl ergens anders het boekenbal losbarst en ik mij schrap zet om morgen weer aankopen te doen, stelt het mij gerust dat er een plan B is. Ik wil alles lezen wat ik heb, maar als ik daar om één of andere reden niet in slaag, schaar ik mij bij de volgelingen van Bayard. Volgens hem is de meest belezen man de bibliothecaris uit Mann ohne eigenschaften van Musil, die alle boeken kent maar er geen een heeft gelezen. Dat boek van Musil moet ik dus lezen, en daarna die van Bayard.
Ook in België is het onderzoek gedaan, toen "won" Het verdriet van België van Claus. Zie hier de Belgische lijst waarvan ik 6 van de titels bezit én gelezen heb. Tot slot nog een kort lijstje uit Nederland.
Maar er is hoop voor hen die het niet redden: je hóeft ook niet alle boeken te lezen. Ik las een opgetogen stukje in de Volkskrant van 9 maart: de wetenschapper Pierre Bayard schreef in Comment parler des livres que l'on ná pas lus? hoe je kan praten over nooit gelezen boeken. Het is helemaal niet nodig om Ulyssus te lezen om er zinvol over te kunnen praten. Een aardig artikel bij de BBC laat zien hoe je bluft over Oorlog en vrede van Tolstoj: Ever read War and Peace? No need to...
Terwijl ergens anders het boekenbal losbarst en ik mij schrap zet om morgen weer aankopen te doen, stelt het mij gerust dat er een plan B is. Ik wil alles lezen wat ik heb, maar als ik daar om één of andere reden niet in slaag, schaar ik mij bij de volgelingen van Bayard. Volgens hem is de meest belezen man de bibliothecaris uit Mann ohne eigenschaften van Musil, die alle boeken kent maar er geen een heeft gelezen. Dat boek van Musil moet ik dus lezen, en daarna die van Bayard.
2 opmerkingen:
Als mij die vraag wordt gesteld zeg ik altijd dat ik een verzameling aanleg omdat ik het leuk vind alle interresante boeken te verzamelen die in mijn interessegebied liggen. Natuurlijk kan ik ze niet allemaal lezen, maar op een gegeven moment zullen de kopen afnemen door een verzadigde verzameling. Wat ik nu niet lees, lees ik wel als ik met pensioen ga.
Opmerking van m'n dochter deze week, met een blik op een stapeltje nieuwe boeken en volle boekenkasten: 'Zeg, hou je er eigenlijk wel rekening mee dat je dat allemaal gelezen moet hebben voordat je doodgaat?' Ach, voorpret is ook leuk, en het is een prettig idee dat je je nooit zult hoeven vervelen zolang je hersens en ogen het nog doen.
Een reactie posten