87 - Scheurkalender

Ik heb een literaire scheurkalender voor 2006 gekregen. Elke dag een kort verhaaltje, speciaal voor deze uitgave geschreven door "51 gerenommeerde Nederlandse en Belgische auteurs". Die verhaaltjes variëren van een paar regels, tot een paar alinea's.

Op de voorkant van elk blaadje leer ik welke auteur er jarig is of was. Vandaag is dat Nel Benschop, die helaas vorig jaar overleden is. Nel ken ik wel, maar de afgelopen dagen heb ik geleerd dat Johannes Kinker (†1845), Tjits Veenstra (†1999), Jan Walch, Gerard Diels (†1956), Peter Ghyssaert, Herman Portocarero, Werner Pauwels, Lucienne Stassaert, Arita Baaijens, Marcel Mathijs (†1964) en Alain Teister (aka Jacob Martinus Boersma, †1979) jarig zijn geweest. Die ken ik allemaal niet.

Carry van Bruggen (†1932), Rascha Peper, Anton van Duinkerken (†1968), Dirk Ayelt Kooiman, Aart Romijn (†1996), Anja Meulenbelt, Frans Kellendonk (†1990), Ivo Michiels, Thomas Rosenboom, Johannes Kneppelhout (aka Klikspaan, †1885), Frida Vogels, Wessel te Gussinklo, Theodor Holman, Bas Heijne, Mies Bouhuys, Jacques Hamelink, Isaac da Costa (†1860), F.C. Terborgh (aka Reijnier Flaes, †1981) en Bernlef waren ook jarig maar die ken ik gelukkig wel.

Op 5 en 13 januari was niemand jarig, althans niet een gerenommeerd auteur die een plekje op de scheurkalender verdient volgens Ed van Eeden en Jan Luitzen, de samenstellers. Maar denken we wel aan de verjaardag van de voor mij volslagen onbekende Loeki Zvonik morgen, 16 januari dus? Loeki wordt 71 volgens de scheurkalender, maar volgens deze link is ze in 2000 overleden en dus niet ouder geworden dan 65. Hier wat meer informatie over haar.
Dit wetende leef ik de rest van het jaar in twijfel: zijn de door de scheurkalender als levend benoemde auteurs nog wel onder ons, zoals Albert Bontridder (moet 85 worden op 4 april)?

Vandaag werd ik in elk geval verblijd met een verhaaltje van Walter van den Broeck, onder de titel "Rommelmarkt". Van den Broeck is ook een sneuper, naar boeken en naar taal.

Ik ben verzot op rommelmarkten. Schatten hoop ik er niet te vinden, maar wel boeken die al lang niet meer in de handel zijn. Maar ik ga ook voor de taal. Met wijd open oren loop ik langs de standjes. Soms ben ik echt jaloers. Dialogen waar ik soms een dag lang op zit te zwoegen, vliegen je daar om de oren.
Op zondag zie ik een hoogrode en heel dikke vrouw - ik heb het nu over minstens honderdvijfentwintig kilogram - langs de standjes waggelen met een piepklein hometrainertje.
Eén van de standhouders roept: "Amai, Mariette, we gaan je niet meer herkennen!".
Ze brengt een ietwat moedeloze glimlach voort en waggelt haars weegs.
"We gaan je niet meer herkennen!"
Kijk, dit is nu een schoolvoorbeeld van een raccourci of verkorting. Wat hij eigenlijk zegt is: "Amai, Mariette, als je elke dag een half uurtje op dat ding peddelt, ben je binnenkort zo slank dat we je niet meer zullen herkennen." (Eigenlijk is het een heel charmant compliment.)
Het moedeloze glimlachje dat erop volgt, zegt misschien nog meer: "Ach, ik heb al van alles geprobeerd. Pillen, peperdure dieetproducten. Niets helpt. En dit was voor een prikje te koop. Baat het niet, schaden zal het ook wel niet, zeker."
Hoe het dat ook weer in de schrijverij? Less is more. Precies.

Bedankt Walter, voor deze bijdrage vandaag. Morgen is A.F.Th. van der Heijden aan de beurt in een rancuneus stukje (contra Arnon Grunberg en Michaël Zeeman). Ik heb het stiekem al gelezen. Foei!