En zo is het maar net, je moet niet beraadslagen, maar kopen. Maar soms kan het niet, of soms vergeet je het. Of heb je geen geld.
In het boekje "Reiskoorts" van Boudewijn Büch en Peter van Zonneveld staat (p.14): "De eerste gouden regel voor de boekenzoeker (...) is (nagenoeg) alles te kopen. (...) Over verre, onbekende landen blijkt bij thuiskomst vaak dat ieder feitje leuk en relevant kan zijn, maar naderhand is het niet meer mogelijk zo'n boek te bemachtigen." Büch vertelt over zijn bezoek aan een boekhandel in Apia, de hoofdstad van Western Samoa, waar hij twee boeken zag liggen die hij niet kocht. Toen hij dezelfde of de volgende dag speet kreeg bleken deze boeken in de structureel klantloze boekhandel toch verkocht te zijn, voor eeuwig buiten bereik.
Centrum van Apia
In mijn geval is er een boek dat al heel veel jaren op mijn verlanglijst staat, en dat ik nog nooit ergens aangeboden heb zien worden. Nu was het zover: in een mij toegezonden catalogus stond het boek. Alleen, ik heb onlangs - zoals vaste lezers van dit blog hebben gelezen - een paar Rozen aangeschaft (uitgaven van Stichting De Roos) en mijn aankoopbudget is zo'n beetje op. Dus de 110 euro voor dit boek kunnen er niet af. Zal ik het ooit nog zien? Had ik mijn vermogen geweld aan moeten doen en het nu kopen? Heb ik een fout gemaakt?
In het boek van Jacques den Haan, "Verzamelen is ook een kunst. Onsterfelijkheid in oude boeken" staat een bijdrage van F. Knuf met de titel "Waarom verzamelen". Hij kent het gevoel dat ik nu ook heb. Knuf schrijft: "Dit samenvattend zien we, dat verzamelen vaak een groot avontuur is - een avontuur waarvan men bovendien steeds weer leert. Echt tragisch voor een verzamelaar kan het moment zijn, waarop hij een zeldzaam boek kan kopen, maar dan geen geld beschikbaar heeft. De paniek waarin hij zich dan bevindt heb ik vaak aan den lijve ondervonden. Tenslotte is het geld er en dan blijkt het boek weg: ogenblikken van diepe ellende."
De paniek is nu. De ellende straks. Hoewel... ik heb al verschillende mooie jachttrofeeën in mijn boekenkast staan. En op een dag zal ook dit boek weer aangeboden worden, en dan is het voor mij. Maar tot die tijd...
n.b. het betreffende boek was "De Persconferentie" van Simon Vestdijk, uitgegeven door de Eliance Pers. Later kocht ik het boek, maar verkocht het ook weer omdat ik geen Vestdijk-collectie nastreef. Inmiddels wordt het aangeboden voor circa €30.
3 opmerkingen:
Ik geniet werkelijk van je website, wat een pareltje! Ikzelf ben een boekenverzamelaar met een handicap, die handicap zijnde dat ik het grootste gedeelte van het jaar op Kreta woon. Wanneer ik in de winter in Nederland 'vakantie' vier, struin ik boekenbeurzen en 2de hands-boekwinkels af en rijd ik zo af en toe naar Bredevoort om daar genietend rond te kijken. De jaren dat ik met de auto naar Griekenland reed lag de halve auto vol met boeken. Mocht ik ooit terug naar Nederland willen verhuizen heb ik een probleem. Volgens mijn laatste telling heb ik zo'n 700 prachtige werkjes naar Griekenland weten te krijgen. De Nederlands-talige collega's en vrienden van me op Kreta zijn dan ook erg blij met mijn 'bibliotheek'. Echter krijg ik in de zomermaanden vaak last van ontwenningsverschijnselen... Wil ik weer op zoek gaan naar aanwinsten. En als ik je pagina dan doorkijk wordt het me soms eventjes te veel.
IK heb eigenlijk maar 1 comment: Kun je niet wat vaker een stukje schrijven? Bijvoorbeeld 2 keer per week? Voor mij?
Vriendelijke groeten,
Debora
Ha Debora,
Heel veel dank voor je complimenten! Geen betere beloning dan te weten dat je gelezen wordt en dat het ook nog op prijs wordt gesteld.
Ik zou graag meer keer per week posten, dat was ook het plan toen ik mijn blog begon. Het idee was vaker dan nu verslag te doen van het echte sneupen, het zoeken in antiquariaten. Maar opeens is mijn leven zo druk geworden, dat dat niet meer lukt. Ik heb al moeite een keer per week te schrijven; ik wil dat het ook nog goede stukjes zijn. Ik beloof dat ik het tempo opschroef, zodra ik kan.
Goed van je dat je ondanks de grote afstand, toch trouw blijft aan je boekenliefde. Wat een genot om toch nog je eigen bibliotheek te hebben. Ik zou me geen raad weten in een buitenland zonder mijn boeken. Ik heb het drie jaar geprobeerd, met boeken, en dat ging maar net.
Leen je echt je boeken ook uit? Dat zou ik nooit doen. Ik ga daar eens een stukje overschrijven. Misschien wel twee in één week ;-)
Ja, soms leen ik boeken uit (al zijn sommigen mij weer te heilig). Er zijn gewoon boeken die zó mooi zijn, dat ik het móet delen met de mensheid.
Nou ja, de mensheid...niet overdrijven...met een handjevol geinteresseerden.
En je hebt gelijk, kwaliteit voor kwantiteit!
Groeten,
Debora
Een reactie posten