166 - Een korter verlanglijstje en meer inzicht

De grens tussen twee jaren geeft de verleidelijke eigenschap om terug- en vooruit te blikken: wat hebben we bereikt en wat zijn de verwachtingen voor het nieuwe jaar? Het eerste levert de onvermijdelijke lijstjes en statistieken op die we op veel plekken over veel onderwerpen hebben gezien en het laatste is een leuk tijdverdrijf maar biedt zelden houvast.

Ik wil de onvermijdelijke lijstjes en statistieken zo veel mogelijk vermijden, maar aangezien het bijhouden van een blog onvermijdelijk een enigszins exhibitionistisch tijdverdrijf is, meld ik bij deze toch even dat mijn bibliotheek het afgelopen jaar met 58 titels is gegroeid: een bescheiden aantal waarmee ik mijn beoogde gemiddelde van een boek per week heb gehaald.

Als ik het lijstje terugkijk zie ik daarin titels die mij een ongelooflijk groot plezier hebben gegeven: het was een blij boekenjaar:

• Ik heb het onverwacht grote aantal van 5 titels van Bordewijk toegevoegd aan mijn totaal, waaronder twee uitgaven van de Bosbespers in heel kleine oplage. Het vorige jaar werd echter fraai uitgeluid door De Slegte, mijn all-time favoriete winkel. Ik was 29 december in de vernieuwde vestiging Den Haag en die is inderdaad prachtig geworden: een zeer toegankelijke winkel in mooie kleuren. Maar wat vooral een grote stap vooruit is, is de integratie van de ramsj met de tweedehands boeken. Oftewel: de antiquarische boeken en de uitgeversrestanten staan nu bij elkaar, op thema gesorteerd. Waarschijnlijk leidde de nieuwe indeling ook tot het ontdekken van nieuwe boeken, want ineens vond ik binnen vijf minuten meerdere boeken die ik absoluut moest hebben. En dat is lang niet gebeurd binnen de toch wat onoverzichtelijke Slegte oude stijl. Mijn mooiste aankoop: Huissens van Bordewijk, de gelimiteerde uitgave van Nijgh en Van Ditmar uit 1982 (in foedraal, oplage 200, gesigneerd door Kurt Löb). Een prachtboek, voor maar 35 euro. Want dat is óók de Slegte: kwaliteitsboeken voor een redelijke prijs (bij Aioloz kost deze uitgave 55 euro).
• Er kwamen 3 titels van Adriaan van Dis bij, waaronder de door mij veelbesproken en langezochte The Shell.
• Ook werd ik blij van twee titels van Nescio, ik schreef al over Nescio - Joost Swarte van Paul Hefting, maar eveneens op 29 december belde de postbode met een pakje van Aioloz: de langgezochte uitgave van Dal der Plichten uit 1983 van boekhandel Kretzschmar uit Leiden (plano druk).
• Verder werd ik dit jaar blij van drie versies van de Nederland Leest-uitgave Twee Vrouwen: de reguliere uitgave, de uitgave met blanco omslag voor de ontwerpwedstrijd en de Leeslicht-editie. Ook werd ik elke maand blij van een Literair Juweeltje (waarvan de prijs inmiddels is verhoogd tot 1,50 euro per stuk, zag ik bij mijn laatste bezoek aan Bruna). En over veel andere titels heb ik geschreven in dit jaar, waarin 14.807 bezoekers mijn 24 berichten hebben gelezen (iets lager dan het nagestreefde gemiddelde van één bericht per twee weken). Ik hoop dat ook dit bericht het gemiddelde van 616 lezers trekt.

Alle boeken bij de eerste drie dots stonden op mijn verlanglijstje van boeken (desiderata) dat daarmee gelukkig weer korter is geworden. Dit lijstje houd mij op de been: het geeft mij een doel bij het zoeken en het zorgt er voor dat ik niet teveel dezelfde boeken bezit, tenzij het een zelfgekozen meervoud is zoals bij Twee vrouwen natuurlijk.

Voor het nieuwe jaar verwacht ik een verdere verkorting van mijn desiderata. Maar ik verwacht ook een veel beter inzicht in mijn boekenbezit. In navolging van 585.128 anderen ben ik begonnen met mijn boekenbezit in te voeren in LibraryThing. Dit concept is zo briljant dat het een eigen bericht verdient, maar dat volgt later. Voor wie nu al nieuwsgierig is: LibraryThing is een online boekendatabaseprogramma en tegelijk bibliofiel social media platform, waarin iedereen zijn of haar boeken kan registreren op een innovatieve manier: LibraryThing haalt detailinformatie uit databases van internationale bibliotheken (waardoor het invoeren van boeken een fluitje van een cent is), voegt zelf omslagen van boeken toe (zodat het visueel aantrekkelijk is) en houdt bij wie vergelijkbare boeken als jij bezit (zodat geestverwanten snel worden gevonden). En met die geestverwanten kan je berichten uitwisselen. Ik heb momenteel nog maar 655 boeken ingevoerd (van de ruim 34 miljoen boeken in LibraryThing), maar wie wil kan al mijn 80 titels van en over Bordewijk bewonderen, mijn 40 titels van en over Adriaan van Dis, de 42 titels van en over Hugo Brandt Corstius of één van zijn pseudoniemen of natuurlijk de 267 CPNB-uitgaven die ik heb.

En dat is mooie van LibraryThing: straks weet ik (eindelijk) precies hoeveel boeken ik heb, van wie en van welke categorie. En nog mooier: ik kan LibraryThing via mijn mobiel raadplegen. Voor als ik weer in De Slegte sta, zoals vorige week. En als ik mij afvraag of ik die ene uitgave van Marcel Möring heb (het ProBiblio nieuwjaarsgeschenk Knotjes, strings en plankton), dan weet ik dat straks binnen een minuut. Nu wist ik dat niet en heb ik het voor de zekerheid maar gekocht. Dat bleek verstandig: ik had het nog niet.

Ik wens u allen een boekig 2009.