De andere kavels zijn ruim boven mijn maximum uitgegaan.
Slauerhoff, Roland Holst en Du Perron (1930)
Kavel 1597 (Du Perron, Nescio, Van Looy), waar ik maar liefst 55 euro voor wilde geven ging weg voor 85 euro. En kavel 1614 (Slauerhoff, Elsschot, Bordewijk) was voor mij 80 euro waard
maar ging weg voor 100.
Vestdijk en Du Perron (Scheveningen, 1933)
Wat is de les van dit alles? Dat ik volgende keer nog beter moet nadenken wat ik nu eigenlijk precies wil en voor welke prijs ik de boeken wil kopen. En dat ik dus niet gierig moet zijn. Het heeft niet zoveel zin om het risico te spreiden: beter fors inzetten op één kavel, dan matig op een paar kavels: geboden wordt er toch wel en dan maar liever een knock-out bod doen op iets dat ik toch graag wil hebben.
De tragiek is nu dat ik onderdelen van deze kavels ongetwijfeld over enige tijd ga terugvinden in catalogi van antiquariaten. En dan ga ik onvermijdelijk toch een paar boeken kopen, waarna ik in totaal meer kwijt zal zijn dan ik zou zijn geweest als ik gewoon een beetje slim had geboden.
Maar soit, gebeurd is gebeurd. Het leven van een boekenverzamelaar gaat niet over rozen, maar dat wisten we al.
Iets anders is dat ik had verkondigd dat ik het boek van Paul Collins, Sixpence House, een wat negatief boek vond qua Engelsen en Engeland. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik het boek nog lang niet helemaal gelezen had, en mijn oordeel dus was gebaseerd op het eerste deel van het boek. Maar nu ik er wat verder in ben valt het eigenlijk wel mee met die Collins. Hij zeurt net zo hard over Amerikanen als over Engelsen, en in een aantal gevallen toont hij zich Anglofiel (b.v. over de Engelse kranten). Maar eigenlijk is dat zijdelingse informatie. Collins komt op dreef als hij gaat schrijven over de boeken die door zijn handen gaan wanneer hij de afdeling “Amerika” van een plaatselijk antiquariaat moet reorganiseren. Een prachtige passage is wanneer hij beschrijft hoe je boeken beoordeelt op basis van hun omslag. Neem deze passage: “If a book cover has raised lettering, metallic lettering, or raisend metallic lettering, then it is telling the reader: ‘Hello. I am an easy-to-read work on espionage, romance, a celebrity and/or murder.’ To readers who do not care for such things, this lettering tells them: ‘Hello. I am crap’” Verder gaat hij in op beschrijvingen van het boek op de achterkant, geciteerde recensies en auteursfoto’s: “If a color photo of het author occupies the entire front cover, the book is unequivocal crap.” Van dat soort zinnetjes hou ik dus...
Collins heeft een boek geschreven waar volgens mij buiten boekensneupers maar weinig mensen in zijn geïnteresseerd of die velen niet zullen begrijpen. Zoals hij schrijft over het stiekem wegzetten van mooie vondsten in antiquariaten op verborgen plekjes in de kast, zodat je een volgende keer de aankoop kunt doen… dat doe ik ook! Kortom, toch maar uitlezen dat boek voor Collins. En dat moet ook, want veilingen leveren mij niets op dus verse boeken laten nog even op zich wachten...
maar ging weg voor 100.
Vestdijk en Du Perron (Scheveningen, 1933)
Wat is de les van dit alles? Dat ik volgende keer nog beter moet nadenken wat ik nu eigenlijk precies wil en voor welke prijs ik de boeken wil kopen. En dat ik dus niet gierig moet zijn. Het heeft niet zoveel zin om het risico te spreiden: beter fors inzetten op één kavel, dan matig op een paar kavels: geboden wordt er toch wel en dan maar liever een knock-out bod doen op iets dat ik toch graag wil hebben.
De tragiek is nu dat ik onderdelen van deze kavels ongetwijfeld over enige tijd ga terugvinden in catalogi van antiquariaten. En dan ga ik onvermijdelijk toch een paar boeken kopen, waarna ik in totaal meer kwijt zal zijn dan ik zou zijn geweest als ik gewoon een beetje slim had geboden.
Maar soit, gebeurd is gebeurd. Het leven van een boekenverzamelaar gaat niet over rozen, maar dat wisten we al.
Iets anders is dat ik had verkondigd dat ik het boek van Paul Collins, Sixpence House, een wat negatief boek vond qua Engelsen en Engeland. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik het boek nog lang niet helemaal gelezen had, en mijn oordeel dus was gebaseerd op het eerste deel van het boek. Maar nu ik er wat verder in ben valt het eigenlijk wel mee met die Collins. Hij zeurt net zo hard over Amerikanen als over Engelsen, en in een aantal gevallen toont hij zich Anglofiel (b.v. over de Engelse kranten). Maar eigenlijk is dat zijdelingse informatie. Collins komt op dreef als hij gaat schrijven over de boeken die door zijn handen gaan wanneer hij de afdeling “Amerika” van een plaatselijk antiquariaat moet reorganiseren. Een prachtige passage is wanneer hij beschrijft hoe je boeken beoordeelt op basis van hun omslag. Neem deze passage: “If a book cover has raised lettering, metallic lettering, or raisend metallic lettering, then it is telling the reader: ‘Hello. I am an easy-to-read work on espionage, romance, a celebrity and/or murder.’ To readers who do not care for such things, this lettering tells them: ‘Hello. I am crap’” Verder gaat hij in op beschrijvingen van het boek op de achterkant, geciteerde recensies en auteursfoto’s: “If a color photo of het author occupies the entire front cover, the book is unequivocal crap.” Van dat soort zinnetjes hou ik dus...
Collins heeft een boek geschreven waar volgens mij buiten boekensneupers maar weinig mensen in zijn geïnteresseerd of die velen niet zullen begrijpen. Zoals hij schrijft over het stiekem wegzetten van mooie vondsten in antiquariaten op verborgen plekjes in de kast, zodat je een volgende keer de aankoop kunt doen… dat doe ik ook! Kortom, toch maar uitlezen dat boek voor Collins. En dat moet ook, want veilingen leveren mij niets op dus verse boeken laten nog even op zich wachten...
2 opmerkingen:
Jammer dat de veiling niets heeft opgeleverd. Het is inderdaad verstandig om hoog in te zetten op een paar kavels die je echt wilt hebben. Althans, dat heeft voor mij beide keren goed gewerkt (de eerste BB veiling heb ik langs me heen laten gaan).
He he ;-) sneeky hoor, boeken verstoppen om ze de volgende keer in te kopen. Mag ik wel!
Een reactie posten