Dat trok natuurlijk meteen mijn aandacht. Niet alleen omdat ik het boek niet kende, maar omdat ik kennelijk naast een verzamelaar zat. Hij had zijn muziek irritant hard staan, maar dat heb ik hem vergeven omdat hij een lotgenoot is. Misschien surft hij hier nog wel eens voorbij.
Het boek van Blom beschrijft een aantal uiteenlopende verzamelaars en verzamelingen. Toch wordt het niet als een heel goed boek gezien. Bij een review site krijgt het de score B: 'diverting, but often fascinating details don't add up to a convincing whole'. Ook recensies in kranten zijn niet altijd lovend, maar wel vermakelijk.
Jonathan Yardley schrijft in The Washington Post:
'The impulse to collect is one of the odder disorders with which humans can be afflicted. Philipp Blom correctly argues, in this interesting and provocative book, that traditionally collecting has been a luxury enjoyed by the rich and privileged (...) Today, though the rich and self-indulgent still find ways to enhance their reputations and egos by collecting, the old obsession has become democratized, at least after a fashion. Mass production has "allowed a broad range of people to indulge their fancy by filling the world with a multitude of cheap things," commonly known as "collectibles," many of them scarcely better than kitsch.'
Dat geldt dan misschien voor verrassingseieren en McDonalds Happy Meal cadeautjes, maar wat mij betreft toch niet voor boeken.
'Two kinds of books are published on the subject. The first is celebratory and fun, showing pictures of smiling nerds (mostly, though not exclusively, male), surrounded by roomfuls of lawnmowers or model trains. The second aims to be scholarly and scientific, examining the historical and psychological underpinnings of collecting, often pushing an analogy about sexual pursuit. (...) Blom is not content to tell stories. He's keen to draw some grand conclusions, and these are sound but not startling. Unable to exert control in the world at large, collectors become autocratic rulers of their own small universe, but then the collection begins to control the collector. He further asserts that collections are simultaneously a hedge against mortality and a sure reminder of it. He will get no argument on this from me, or anyone else.'
Geoff Nicholson is trouwens zelf ook actief als auteur op het gebied van obsessies, waaronder verzamelen. Zie zijn boek 'Hunters en Gatherers' bijvoorbeeld.
In mijn vorige post vond ik het nog wel een aardig idee als een verzamelaar werd geportretteerd tussen zijn verzameling, maar liever niet als een 'smiling male nerd' tussen goedbedoelde rotzooi. Misschien toch maar een beetje anoniem blijven. Want verzamelaars, concludeert Christopher Tayler in The Sunday Telegraph, 'in one sense, such people are the archaeologists of the present. In another, however, they are engaged in a desperate struggle against oblivion.'
Hoe dan ook, dit boek ga ik wel lezen. En dat van Nicholson trouwens ook.
1 opmerking:
de mauricio tablas:saludos a cesar pedro tablas alla en canada......tenemos dias de ya no saber nada de ti primo.....ni de eduardito!
maurytablasse@yahoo.fr
Een reactie posten