Dit antiquariaat had een prachtig visitekaartje, dat ik nog steeds bewaar. Aan één kant ervan staat het gedicht over Egidius, dat uit de 14e eeuw stamt.
Egidius, waar bestu bleven?
Mi langt na di, gezelle mijn;
Du koors die dood, du liets mi't leven.
Dat was gezelschap goed ende fijn,
Het scheen 'teen moeste gestorven zijn...
Volgens het visitekaartje is het een anoniem gedicht, maar anderen houden op Jean Moritoen als auteur. Het stamt in elk geval uit de 14e eeuw.
Het mooie van het antiquariaat was dat er altijd wel iets was dat ik wilde hebben. Dat was tevens een gevaar, maar als ik mijzelf wilde verwennen dan liep ik er even binnen. Weinig antiquariaten hebben dat. Het hangt af van de sortering, de sfeer, de bereisbaarheid... Ik heb dat ook bij Aioloz, bij Frans Melk, bij Boek en Glas, om er een paar te noemen...
Jammer dat antiquariaten verdwijnen, maar het stimuleert om weer nieuwe te zoeken waar je vaste klant kunt worden. Honkvastheid is voor een verzamelaar ook niet goed.
n.b. Egidius bleek helemaal niet opgeheven, maar op een andere locatie gevestigd te zijn. Een paar jaar later was er weer verwarring over het verdwijnen van Egidius, Perkamentus schreef erover. Hoe dan ook, Egidius is hier te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten