Een groot voordeel van de Boekenweek is dat het voor schrijvers een goed moment is om op tournee te gaan. Tot mijn grote plezier zag ik dan ook een aankondiging dat Adriaan van Dis geïnterviewd zou worden in boekhandel Verwijs in Den Haag.
Ik ben optredens van Adriaan van Dis de laatste jaren vaak misgelopen: als hij ergens voorlas dan kon ik niet, of het was te ver weg, of er was een andere reden. Maar nu kon ik er bij zijn, en dat heb ik grondig voorbereid: ik had tien titels bij me om te laten signeren en ruim op tijd zat ik op de tweede rij, fototoestel in de aanslag. Rond kwart over zeven arriveerde de schrijver, in pak, met een felgroene tas in zijn hand.
Het interview werd gehouden door Wim Willems en hij had de nieuwe roman van Van Dis grondig gelezen. Maar eigenlijk had Van Dis geen vragen nodig: na elke korte vraag van Willems gaf Van Dis een minutenlang antwoord waarbij hij de ontstaansgeschiedenis van De Wandelaar mixte met zijn eigen ervaringen in Parijs en allerlei andere thema's. Kortom, het was zeer onderhoudend en het uur met Van Dis vloog om.
Bijgaand twee fragmenten van het interview. In het eerste legt Van Dis het een en ander uit over zijn ervaringen in Parijs en zijn visie op het boek. In het tweede leest hij een stuk voor uit De Wandelaar.
Van Dis over stappentellers, dopamine, Hugo, branden, het ontstaan van boeken...
Van Dis leest voor: pagina 157 uit De Wandelaar
Daarna kwam het natuurlijk aan op signeren. De meeste aanwezigen lieten een exemplaar van De Wandelaar signeren en een flink aantal ook het boekenweekessay van 2004 Onder het zink. Un abécédaire de Paris of het boekenweekgeschenk van 1996 Palmwijn. Maar mijn stapeltje was toch wel wat specialer dan dat: een exemplaar van Nathan Sid, maar dan het nieuwjaarsgeschenk van Meulenhoff dat niet in de handel was en dus het echte officiële debuut van Van Dis, een eerste druk, gebonden editie, van Indische Duinen, een eerste druk, gebonden, van Zilver en een exemplaar van de bibliofiele uitgave Bergen. Dat is een uitgave in een serie van de provincie Noord-Holland, waarin over elke Noord-Hollandse gemeente een verhaal van een bekende auteur en een zeefdruk van een bekende kunstenaar waren opgenomen. In Bergen is dat Adriaan van Dis samen met Doris Groeneveld. Elke uitgave is in slechts 100 exemplaren verschenen. Het verrassende was dat Van Dis bij die laatste opmerkte: "Die heb ik zelf niet eens...".
Kortom: binnenkort bezit ik meer titels van Van Dis, dan Van Dis zelf. Ik heb even overwogen om mijn exemplaar van Bergen aan hem cadeau te doen, maar omdat ik er tien jaar naar heb gezocht besloot ik het toch maar niet te doen.
In elk geval was mijn stapeltje boeken voor hem aanleiding op te merken: "U heeft echt alles van mij". Naar eer en geweten kon ik hem antwoorden: "Op één ding na. Ik mis namelijk nog steeds een exemplaar van het gedicht Een nieuwe politiek, uitgegeven door De Balie in 1998." De reactie van Van Dis was dat hij nog een paar exemplaren van dit gedicht thuis had, en er mij wel eentje wilde sturen. Als ik tenminste bereid was mijn adres te geven. Dat was ik natuurlijk, maar enigszins verontschuldigend zei Van Dis dat het wel even kon duren (ze liggen natuurlijk in Parijs en hij was nu in Den Haag). Maar hij zou het niet vergeten, beloofde hij.
Maar nóg was het niet op die avond (hoeveel weelde kan een mens verdragen?). Toen ik met mijn tweede stapeltje Van Dis-exotica langs kwam (onder meer de uitgave Classics van de VSB-bank, de lezing Brieven zonder grieven van PTT Post, een exemplaar van Een waarze sat van Wolters-Noordhoff en de uitgave Adriaan van Dis in Veenendaal van het CLV en de bibliotheek Veenendaal) vroeg Van Dis zich af of ik misschien ook een exemplaar van Onzichtbare stranden had. Volgens hem was het een schitterende uitgave, net uit en beslist iets voor een verzamelaar die alles al had.
Ik moest bekennen dat ik die titel niet kende. Toch weer een hiaat in de verzameling! Maar inmiddels heb ik het boek achterhaald: het is een uitgave van Hein Elferink en bestaat uit een verhaal van Van Dis en 18 houtsnedes van Pieter Bijwaard. Hier is de catalogus van Elferink. Alleen de prijs is fors: 175 euro maar liefst.
Maar wie compleet wil zijn moet er wat voor over hebben. En het is een rib uit mijn lijf, maar een mooie bekroning op deze avond. Stuur maar op, Hein!
Ik ben optredens van Adriaan van Dis de laatste jaren vaak misgelopen: als hij ergens voorlas dan kon ik niet, of het was te ver weg, of er was een andere reden. Maar nu kon ik er bij zijn, en dat heb ik grondig voorbereid: ik had tien titels bij me om te laten signeren en ruim op tijd zat ik op de tweede rij, fototoestel in de aanslag. Rond kwart over zeven arriveerde de schrijver, in pak, met een felgroene tas in zijn hand.
Het interview werd gehouden door Wim Willems en hij had de nieuwe roman van Van Dis grondig gelezen. Maar eigenlijk had Van Dis geen vragen nodig: na elke korte vraag van Willems gaf Van Dis een minutenlang antwoord waarbij hij de ontstaansgeschiedenis van De Wandelaar mixte met zijn eigen ervaringen in Parijs en allerlei andere thema's. Kortom, het was zeer onderhoudend en het uur met Van Dis vloog om.Bijgaand twee fragmenten van het interview. In het eerste legt Van Dis het een en ander uit over zijn ervaringen in Parijs en zijn visie op het boek. In het tweede leest hij een stuk voor uit De Wandelaar.
Van Dis over stappentellers, dopamine, Hugo, branden, het ontstaan van boeken...
Van Dis leest voor: pagina 157 uit De Wandelaar
Daarna kwam het natuurlijk aan op signeren. De meeste aanwezigen lieten een exemplaar van De Wandelaar signeren en een flink aantal ook het boekenweekessay van 2004 Onder het zink. Un abécédaire de Paris of het boekenweekgeschenk van 1996 Palmwijn. Maar mijn stapeltje was toch wel wat specialer dan dat: een exemplaar van Nathan Sid, maar dan het nieuwjaarsgeschenk van Meulenhoff dat niet in de handel was en dus het echte officiële debuut van Van Dis, een eerste druk, gebonden editie, van Indische Duinen, een eerste druk, gebonden, van Zilver en een exemplaar van de bibliofiele uitgave Bergen. Dat is een uitgave in een serie van de provincie Noord-Holland, waarin over elke Noord-Hollandse gemeente een verhaal van een bekende auteur en een zeefdruk van een bekende kunstenaar waren opgenomen. In Bergen is dat Adriaan van Dis samen met Doris Groeneveld. Elke uitgave is in slechts 100 exemplaren verschenen. Het verrassende was dat Van Dis bij die laatste opmerkte: "Die heb ik zelf niet eens...".
Kortom: binnenkort bezit ik meer titels van Van Dis, dan Van Dis zelf. Ik heb even overwogen om mijn exemplaar van Bergen aan hem cadeau te doen, maar omdat ik er tien jaar naar heb gezocht besloot ik het toch maar niet te doen.
In elk geval was mijn stapeltje boeken voor hem aanleiding op te merken: "U heeft echt alles van mij". Naar eer en geweten kon ik hem antwoorden: "Op één ding na. Ik mis namelijk nog steeds een exemplaar van het gedicht Een nieuwe politiek, uitgegeven door De Balie in 1998." De reactie van Van Dis was dat hij nog een paar exemplaren van dit gedicht thuis had, en er mij wel eentje wilde sturen. Als ik tenminste bereid was mijn adres te geven. Dat was ik natuurlijk, maar enigszins verontschuldigend zei Van Dis dat het wel even kon duren (ze liggen natuurlijk in Parijs en hij was nu in Den Haag). Maar hij zou het niet vergeten, beloofde hij.
Maar nóg was het niet op die avond (hoeveel weelde kan een mens verdragen?). Toen ik met mijn tweede stapeltje Van Dis-exotica langs kwam (onder meer de uitgave Classics van de VSB-bank, de lezing Brieven zonder grieven van PTT Post, een exemplaar van Een waarze sat van Wolters-Noordhoff en de uitgave Adriaan van Dis in Veenendaal van het CLV en de bibliotheek Veenendaal) vroeg Van Dis zich af of ik misschien ook een exemplaar van Onzichtbare stranden had. Volgens hem was het een schitterende uitgave, net uit en beslist iets voor een verzamelaar die alles al had.
Ik moest bekennen dat ik die titel niet kende. Toch weer een hiaat in de verzameling! Maar inmiddels heb ik het boek achterhaald: het is een uitgave van Hein Elferink en bestaat uit een verhaal van Van Dis en 18 houtsnedes van Pieter Bijwaard. Hier is de catalogus van Elferink. Alleen de prijs is fors: 175 euro maar liefst.
Maar wie compleet wil zijn moet er wat voor over hebben. En het is een rib uit mijn lijf, maar een mooie bekroning op deze avond. Stuur maar op, Hein!
