268 - Een doos rozen voor een verzamelaar

Eén van de voordelen van een boekenblog is dat er met enige regelmaat lezers zijn die - terecht - vermoeden dat ik geïnteresseerd ben in boeken. Ik geef eerlijk toe: mijn blog is ook een beetje een open uitnodiging aan de wereld om mij boeken aan te bieden. Liefst voor niets, maar als het echt interessant wordt dan wil ik er ook graag voor betalen. En dus is dit niet alleen een plek waar ik mijn avonturen met boeken beschrijf, maar ook een digitaal uithangbord voor de boeken die ik nog zoek.

In het verleden heb ik met enige regelmaat geschreven over mijn Adriaan van Dis collectie. Ooit schreef ik over mijn zoektocht naar de speciale uitgave van The Shell, en ruim een jaar later bood een lezer het mij aan. Ruim twee jaar geleden meldde ik dat ik  de Roos-uitgave Kleurlijn zocht maar wat ik niet schreef is dat na een vergeefse poging om het boek bij Fokas te kopen (ik viste weer eens achter het net! Ondanks dat ik exact 54 minuten nadat de nieuwsbrief in mijn mailbox plofte mijn bestelling deed) ik beet had in de najaarsveiling van Burgersdijk en Niermans (lot 387). Eindelijk was deze uitgave van Stichting de Roos in mijn bezit.

Maar achteraf was ik erg blij dat ik het niet op dit blog had vermeld. Want dit voorjaar werd ik door een lezer benaderd die vroeg of ik nog steeds op zoek was naar het boek, en die meldde dat hij een hele rij met uitgaven van Stichting de Roos te koop had. Of ik misschien voor een of meer uitgaven interesse had?

Dat had ik natuurlijk, want uiteindelijk wil ik graag alle uitgaven van De Roos in mijn kast hebben. Alleen weet ik ook wat de waarde er van is dus probeerde ik aan verwachtingenmanagement bij de verkoper te doen: interesse is er, maar ik weet niet of het budget er is.

Toen ik eenmaal het lijstje met beschikbare Rozen ontving verschoot ik bijna van kleur. Het overgrote deel ervan was niet in mijn bezit. Tegen de 50 uitgaven lagen als het ware binnen handbereik, maar zou ik dat ooit kunnen betalen? Welke prijs zou gevraagd worden? En als ik zou moeten kiezen uit het aanbod, welke moest ik dan kiezen? Ik bedacht mij dat ik maar liever niet van het bestaan van dit aanbod had willen weten. Nu zou ik voor altijd terugdenken aan een gemiste kans om een enorme slag te slaan.

Maar we bleven heen en weer mailen. Ik gaf aan dat ik in heel veel uitgaven interesse had. De verkoper kwam met een voorstel voor de koopprijs. Ik dacht er over na en was ondertussen druk bezig met drie zaken:
1. Bedenken hoe ik ooit mijn eega over deze aankoop zou vertellen als dit door zou gaan
2. Bedenken hoe ik aan het geld zou komen om de naar verwachting forse koopprijs te betalen
3. Een grote reorganisatie op het werk waarvoor ik verantwoordelijk was en waardoor ik uiteindelijk op mijn eigen baan moest solliciteren

De weken verstreken en de verkoper werd - terecht - een beetje ongeduldig. Hij had daarom contact opgenomen met Bubb Kuyper om te zien of de boeken inbreng konden zijn voor de najaarsveiling 2016. Gelukkig had ik door hard te sparen en slim te handelen (zoals ik hier beschreef) en het voornemen om nog wat eigen boeken te verkopen de vraagprijs bij elkaar. Wat hielp is dat ik uiteindelijk het hele aanbod kocht - inclusief de uitgaven die ik al had. Dat maakte dat ik de verwachting had dat ik bij doorverkoop van de dubbele exemplaren nog wat zou terugverdienen.

Al met al was uiteindelijk de dag daar dat ik de boeken ging afhalen. In het hart van het land in het smalste straatje waar ik ooit gereden heb meldde ik mij op het adres. Ik wist niet wat ik kon verwachten omdat er geen ander contact was geweest dan per mail. Maar ik werd ontvangen door een hartelijke verzamelaar, die passie had op een ander gebied dan ikzelf en die via een Venduehuis tegen al deze boeken was aangelopen. En bij nader inzien pasten ze niet bij zijn collectie, en dus werden ze verkocht. We bewonderden samen de rij uitgaven. Het was uiteindelijk een hele grote doos vol, die ik voorzichtig door de regen naar mijn auto tilde. Uiterst voorzichtig reed ik naar huis, proberend elk hobbeltje en elke stevige bocht in de weg te vermijden om botsen en schudden te voorkomen.

Zo kwam het dat ik uiteindelijk in het bezit was van twee exemplaren van Kleurlijn van Adriaan van Dis: eentje uit de veiling van Burgersdijk en Niermans en eentje in deze nieuwe stapel boeken. Maar dat was nog de minste voorspoed. Thuisgekomen ben ik uren bezig geweest met het bekijken van de boeken. Klein en groot, kwetsbaar en robuust, alle soorten, maten en vormen: zoals van Stichting de Roos verwacht mag worden was er een enorme variëteit aan boeken. Elk boek is een pareltje en laat langzaam zien wat het in zich heeft. Exemplaren uit de jaren '50 tot aan 2014. Onbekende namen en bekende namen. Ik schreef al eerder over de veiling bij Bubb Kuyper waar ik een enorm berg boeken over boeken kocht onder de titel "alle boekenwensen vervuld". Die verzuchting gold ook deze keer: wat heb ik nog meer te wensen dan deze verzameling met prachtboeken?

Maar ik vond nog iets. Veel van de boeken waren niet de standaard-genummerde exemplaren van Stichting de Roos. Van elk boek worden namelijk 175 genummerde exemplaren gemaakt voor leden, en daarnaast enkele exemplaren voor bestuur en medewerkers. Het overgrote deel van mijn aankoop bestond uit die extra exemplaren voor bestuur en medewerkers. Veel van de boeken hadden daarom in het colofon niet de vermelding: "dit exemplaar is nummer..." maar de vermelding "dit exemplaar is gedrukt voor...". Ik wist niet eens dat die variant bestond! En niet alleen dat, maar een aantal van de boeken waren gesigneerd door of gedrukt voor Hans Eenens. En Hans Eenens is de oud-voorzitter van Stichting de Roos. Oftewel: ik had een serie boeken De Roos gekocht uit de boedel van de voorzitter. Dat riep bij mij wel een aantal vragen op: was Hans Eenens overleden? Hoe komt deze set boeken bij een Venduehuis terecht, was dat niet meer iets geweest voor een serieus antiquariaat? En: waar is de rest van de boeken van Hans Eenens gebleven?

Allemaal onbeantwoorde vragen. Maar ik heb toch maar mooi mijn collectie van De Roos bijna verdubbeld, een paar minder goede exemplaren vervangen door betere en bovendien bezit ik nu een aantal uitgaven die nog iets bibliofieler zijn dan de toch al bibliofiele uitgaven van De Roos zoals ik die kende... Elke keer als ik met mijn hand langs de rij uitgaven van De Roos ga - inmiddels ruim anderhalve plank in een Billy - dan realiseer ik mij: ik ben een gelukkig mens.