Ik kondigde twee posts geleden al aan dat een nieuw boek van Margriet de Moor op het punt van verschijnen stond. Alle reden dus om deze zo snel mogelijk te pakken te krijgen, maar wel een eerste druk s.v.p.
Toevallig moest ik in Middelburg zijn en een rondje door de stad lopend vond ik al snel een boekhandel. Het boek van De Moor speelt onder meer tijdens de Watersnoodramp van 1953. Het leek mij daarom logisch dat een Middelburgse boekhandel een fikse stapel van De Verdronkene zou hebben liggen, inclusief promotiemateriaal etc. Helaas was dit niet zo, dat wil zeggen: men had wel de paperback, maar niet de gebonden uitvoering. En de paperback heette toch echt de tweede druk, en de gebonden versie de eerste. Geen De Moor dus in Zeeland. Maar ik ging niet onverrichterzake uit Zeeland weg: op de toonbank lag een stapel boekenleggers van de afgelopen Boekenweek. Aangezien ik die nog niet had, heb ik er daar een paar van meegenomen, dat staat zo mooi bij mijn rijtje boekenweekgeschenken.
Hoewel Middelburg een mooie stad is, was ik er te kort om uitgebreid een kijkje te nemen. Dus ook niet in Antiquariaat de Boekenbeurs aan de Turfkaai. Ik liep er notabene langs, maar had helaas haast om de trein te halen.
Wel een boekenlegger, maar geen boek. Dat is een wat tragische ontwikkeling voor mijn bibliotheek. Daarom maar eens mijn licht opgestoken bij Verwijs, zoals ik had beloofd zou ik in Den Haag mijn boodschappen vooral daar doen. Kijkend in de computer, leerde ik van de Verwijzers dat de gebonden editie pas later leverbaar was. Oftewel: de eerste druk verschijnt pas een week ná de tweede druk. Wat verschijnt er dan weer een week later? De nulde druk?
Hoe dan ook, Verwijs werd niet verblijd met omzet door mij, want zij hadden geen gebonden editie.
Korte tijd later zat ik echter in lijn 7 in Amsterdam (nee, niet deze lijn 7). Op het Weteringcircuit schoot mij te binnen dat ik niet ver was van boekhandel Schimmelpennink. Daar kom ik graag, het is een heerlijke boekenplek, een volgestampte boekwinkel, niet groot, wel oud. De winkel blinkt uit in kwaliteit, zowel van boeken als van service. En inderdaad: ik liep de winkel binnen, zag direct een stapel De Moors liggen en in het midden van de stapel één gebonden exemplaar. Van pure vreugde heb ik toen ook maar het boekje van Marek van der Jagt gekocht, dat speciaal ter gelegenheid van de maand van de filosofie is verschenen: "Otto Weininger, of Bestaat de jood?".
Wij keuvelden nog wat over Margriet de Moor, de boekhandelaar en ik. Ik verklaarde mijn liefde voor haar werk, hij vond dat Eerst grijs, dan wit, dan blauw toch wel haar hoogtepunt was. Toen kreeg ik nog de "Lentebode" mee, het huisorgaan van de boekhandel, dat in een oplage van 1150 onder klanten wordt verspreid. Volgeschreven over net verschenen boeken, of boeken die je beslist moet lezen. En met nieuwtjes over de boekhandel. Sinds enige tijd schrijft Frans van der Ven in dit blaadje het feuilleton "Boekverslaafd", en dat intrigeerde mij wel. Het thema van het feuilleton is dat een boekverslaafde wordt gearresteerd door de BB (boekenbrigade) wegens een te groot bezit aan boeken. Het maximum toegestane aantal is 50. Overtreders worden opgesloten in de Boekpoort, een voormalig krankzinnigengesticht.
Interessant thema. Zou het gezellig zijn in de Boekpoort, of treuren we daar allemaal over onze verloren boeken? Ik ben in elk geval zwaar in overtreding en de meeste van mijn lezers ook. Welke 50 boeken zou ik willen bewaren? Ik denk dat ik niet kan kiezen, ik ga in het verzet.
Tot ziens in de Boekpoort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten