66 - Onopgemerkt ga ik door het leven

Op donderdag 28 juli (de 40e trouwdag van mijn ouders, gefeliciteerd pa en ma!!) was ik weer even tijd aan het doden in de Ako op Schiphol-Plaza, toen opeens een camerateam binnenstapte. Het bleek dat zij verschillende mensen gingen interviewen die in de winkel waren. De vragen waren: gaat u op vakantie, neemt u dan boeken mee en zo ja welke. Verschillende mensen werden geïnterviewd, maar niet ik. Kennelijk ben ik zo onopvallend dat iedereen mij over het hoofd ziet. Ik schreef daar al eerder over (gelukkig werd dat opgelost) maar ook nu werden vooral ánderen interessanter gevonden. Toch is dat merkwaardig. Bij Verwijs was ik met voorsprong de grootste boekenliefhebber in de zaak, maar werd ik overgeslagen bij het uitdelen van boeken. En nu werden de interviewers onthaald op de meest obligate antwoorden op de vraag naar vakantieboeken, terwijl ík relevante dingen had kunnen zeggen. De antwoorden waren zó obligaat, dat ze daar niet voor naar Schiphol hadden hoeven komen: Da Vinci code, de nieuwe Potter, Giphart, Bridget Jones… kan Nederland dan echt niets beters bedenken? En dan de reden waarom ze het meenemen: "ach, dan heb ik even tijd voor mezelf en dan wil ik zo af en toe een boek lezen… laat ik dan deze maar nemen dacht ik..." Een boek is toch veel meer dan alleen maar verstrooiing? Ja, een boek is óók verstrooiing, maar niet alleen. 

Vandaag las ik op de voorpagina van De Telegraaf een kort berichtje: "Zomerboeken niet aan te slepen. 'Schaduw van de wind' van schrijver Carlos Ruiz Zafon en 'De Da Vinci Code' en 'Het Bernini Mysterie' van Dan Brown zijn dé vakantieboeken dit jaar. De boeken gaan als warme broodjes over de toonbank om op de zonnige verre stranden of gewoon op de camping in Nederland vermaakt te bieden. Ook 'Troost van Ronald Giphart wordt in heel wat koffers meegezeuld, net als de nieuwste Harry Potter voor de kinderen. (…) Zij merkt ook veel vraag naar de Bommel-verhalen sinds de dood van Marten Toonder. 'Hetzelfde geldt voor de boeken van de onlangs overleden Karel Glastra van Loon'". Dat sluit mooi aan bij het onderzoekje in de Ako! Voor een keer lijkt de Telegraaf de waarheid te vertellen. Toch jammer dat de weken van het reisboek (motto: een land bezoeken doe je met boeken) niet echt in de hoofden van mensen zijn blijven hangen. Immers, met de gratis gidsjes van die weken worden lezers geholpen om boeken mee te nemen die passen bij hun vakantiebestemming. Er zijn zóveel goede boeken in de wereld, neem dan iets mee dat past bij de plek waar je bent. Het mag heus wel een bestseller zijn, maar waarom zou je De Da Vinci code lezen als je naar Turkije gaat? Waarom dan niet een meeslepend boek van Orhan Pamuk, zoals Sneeuw? Volgens mij heb je dan net zoveel moeite het boek weg te leggen als bij Dan Brown, maar lees je iets wat écht relevant is. Ga je naar Barcelona, dan is op zichzelf het boek van Zafon een goede keus natuurlijk (gaat ook over boeken, dus is helemaal goed). Zit je in de buurt van Florence, lees dan "De geboorte van Venus" van Sarah Dunant. Kortom, keus genoeg.  

En, sneupertje, wat neem jíj dan mee deze zomer als je het allemaal zo goed weet? Nou, ik ga dus naar Duitsland, in de buurt van Weimar. Ik neem daarom in elk geval werk van Boudewijn Büch mee over zijn bezoeken aan Weimar, bijvoorbeeld Bibliotheken waarin hij over de bibliotheek aldaar schrijft. Verder een Duitse schrijver: Vigoleis Thelen met Het eiland van het tweede gezicht. Dat speelt niet in Duitsland, maar is natuurlijk wel Duits. En als toetje Adolf Schröder met Het Kaartspel, want zonder boek over de oorlog mag je Duitsland niet in. Voor het geval ik in de tweede week in paginanood kom, neem ik voor de zekerheid Margriet de Moor mee: De Verdronkene. Die is uiteraard met het oog op de terugreis.