60 - Het papieren huis

Blij verrast ben ik door het lezen van de novelle “Het papieren huis” van Carlos María Domínguez. Ik zag het boekje ooit in De Bijenkorf liggen en ik bladerde het door vanwege de intrigerende titel, en alle boeken op het omslag natuurlijk. Die nieuwsgierigheid bleek terecht – of is dit het zesde zintuig van de boekenverzamelaar? Hoe dan ook, ik zag al snel dat het een boekje over boeken was, en dus noodzakelijk in mijn verzameling.

Maar een verzamelaar moet ook geduld hebben, daarom kocht ik het boekje toen niet. Ik zou er vast nog wel eens tegenaanlopen, vermoedde ik, en het dan liefst voor minder geld kopen. Niet dat het duur was, maar dat is voor mij de sport: proberen voor een habbekrats iets moois te kopen.

En inderdaad liep ik er weer tegenaan, via de website van Bart, die daarop zijn gelezen boeken bijhoudt. Ook Nannie van Berkum las het al. Het opmerkelijke was echter dat Bart een versie had staan zonder papieren omslag, kennelijk een bijzondere uitgave. En als het een bijzondere uitgave is, dan wil ik ‘m natuurlijk in die uitgave hebben. Een e-mailtje naar uitgeverij Mouria bracht de oplossing: voordat de reguliere uitgave in de winkels lag, is het boek als nieuwjaarsgeschenk rondgestuurd door de uitgeverij.

Een nieuwjaarsgeschenk! Eén van mijn verzamelgebieden! Het kon niet beter: een bijzonder boek in een bijzondere uitgave stond bijna in mijn kast. De begeerte nam toe, het was tijd om te handelen en te bezitten. De enige te nemen barrière was de aanschaf, maar waar zou ik deze uitgave kunnen krijgen? Een tijdje speuren op sites als Antiqboek en eBay bracht geen soelaas, evenals het Googlen op de titel, maar uiteindelijk vond ik een advertentie op ‘good old’ Marktplaats waar Kim uit Dordrecht zowel de reguliere, als de bijzondere versie te koop aanbod. Twee e-mails en een storting later was de koop bezegeld: voor 9,25 euro inclusief verzendkosten was het boek van mij. Veel dank aan Kim!

Maar dan het boek zelf: het is inderdaad een boek over boeken. Wie het plot wil kennen, moet dat vooral hier of hier lezen, ik ga dat niet overschrijven. In de kern is het een speurtocht van een boekenliefhebber die na de dood van een andere boekenliefhebber – tevens zijn geliefde – op zoek gaat naar de vorige eigenaar van een boek dat de overleden boekenliefhebber postuum kreeg opgestuurd. Dat verhaal is op zich al boeiend genoeg. Maar dan de citaten: die zijn om te smullen. Ik geef er een paar:

"Het is vaak moeilijker om je van een boek te ontdoen dan het aan te schaffen. Ze zijn met ons verkleefd in een pact van noodzaak en vergetelheid, alsof ze getuigen zijn van een moment in ons leven waar we niet naar zullen terugkeren. Maar zolang ze daar blijven staan, denken we dat we ze verzamelen."

"Wij lezers inspecteren de boekenkast van onze vrienden, al is het maar als afleiding. Soms om een boek te ontdekken dat we niet hebben en graag willen lezen, andere keren om te weten wat voor boeken die gulzigaard die daar voor ons staat heeft verslonden."

"Maar er komt een moment waarop boeken een onzichtbare grens overschrijden en hun aantal ons overheerst, en dan verandert de vroegere trots in een hinderlijke last vanwege het eeuwige ruimteprobleem."

"De boeken die je verzamelt vormen een leven op zichzelf. Ze zijn nooit, om zo te zeggen, een optelsom van losse exemplaren. Je zet de planken vol met boeken en dan lijken ze een optelsom te zijn, maar, met uw verlof, dat is een illusie. We volgen bepaalde thema's en het eindigt ermee dat je na verloop van tijd werelden gaat beschrijven, of, zo u wilt, de route van een reis schetsen, wat het voordeel heeft dat we de sporen ervan bewaren."

En dit komt nog maar van de eerste 37 bladzijden.

Boekenliefhebbers, lees dit boek! Verwen jezelf met mooie zinnen over je eigen passie, lees het gelijk terug in de regels die Domínguez heeft geproduceerd en trakteer jezelf op een mooie uurtjes. En probeer ook maar eens zo’n mooie nieuwjaarsuitgave op te snorren.