28 mei, 2006

101 - Fragment nieuwe roman van Richard Osinga

Weer eens iets anders: de nieuwe roman van Richard Osinga wordt in stukjes op weblogs geplaatst. Ik heb stukje 12 gekregen (van de 300). Op 1 juni ligt het boek in de winkel, dus de komende 3 dagen is dit nog een exclusieve preview.

wembley
Dit is fragment nummer 12 van het boek "Wembley" van Richard Osinga.


Tv met Aleida


Aleida is een mooie vrouw. Ze is groot en wit als een ibis en haar vlees is zacht. Hoewel we getrouwd zijn, gedraagt ze zich bij mij als een meisje van twaalf. Ik raak haar niet aan, zij raakt mij niet aan.
Ik lach vriendelijk, maar zij kijkt weg, naar de televisie. We kijken samen naar het tv-programma, een quiz, je kunt bellen naar de televisie en vragen beantwoorden. Onderin het beeld staan bedragen. 250 euro, 1000 euro. Dat zijn de prijzen. Mooie prijzen.
De presentatrice is wulps. Ze lijkt op die vrouwen in de hoofdstad die hun huid laten bleken in dure salons. In Europa worden alle negers vanzelf wit. Kijk naar de voetballers, kijk naar Reiziger. Is dat nog een neger?
Ze lacht veel, ze lonkt naar de kijkers alsof ze ze kan zien, alsof die iets tegen haar zouden kunnen zeggen: 'Ik wil je, kom bij me.' Maar ze kan niets horen en niemand zegt iets.
Soms pakt Aleida de telefoon en toetst ze een nummer in. Ze luistert geduldig aan de hoorn, ze drukt op toetsen, wacht, luistert, drukt weer. Ze zegt niets en hangt uiteindelijk weer op. Ze zucht en kijkt naar mij. Ik glimlach. Ik weet niet of ze wel eens een prijs wint, maar ze belt steeds weer.

17 mei, 2006

100 - Onverwachte hiaten

Niet al te lang geleden schreef ik over het compleet raken van verzamelingen en mijn twijfel dat dat waarschijnlijk toch nooit echt zo is.

Die waarheid werd recentelijk onderstreept door een mailtje dat ik kreeg van een lezer. Die had mijn bijdragen over Adriaan van Dis goed gelezen en wees mij fijntjes op twee (twee!) titels waarvan hij vermoedde dat ik die waarschijnlijk niet zou hebben.

Nou, dat had deze lezer goed gezien. En zo werd ik, die tot op dat moment nogal tevreden had gekeken naar mijn collectie, ineens geconfronteerd met twee hiaten. Het waren:
  1. De uitgave "Een nieuwe politiek", uitgegeven ter gelegenheid van een politieke avond in 1998. Het betreft hier een gedicht van Van Dis. Zie hier een verwijzing naar deze avond.
  2. Het verhaal "Naar het ballet" in de afscheidsbundel van Meulenhoff-redacteur Maarten Asscher, eveneens uit 1998.
Allebei uit 1998, het jaar waarin ik volgens mijn boekhouding wel eerste drukken van "Het beloofde land" kocht en de 4-mei lezing "Een deken van herinnering", maar deze beide andere uitgaven volstrekt over het hoofd zag. Ik was dat jaar natuurlijk druk met het kopen allerlei vroeg werk, zoals de eerste bundel Fantastische Vertellingen van Bordewijk uit 1919, het proefschrift van Hugo Brandt Corstius "Exercises in computational linguistics" uit 1970 en de uitgave "Kind tussen vier vrouwen" van Vestdijk. Maar dat is geen excuus voor verontachtzaming.

Gelukkig ben ik op mijn falen gewezen. De lezer in kwestie bleek vervolgens de ideale lezer te zijn:
  • Hij stuurde mij een kopie van "Een nieuwe politiek", zodat ik in elk geval weet waar ik naar zoek. Al vind ik dit exemplaar nimmer: een gesigneerd exemplaar met een opdracht aan een vermaard links politica: een uniek exemplaar. Maar ik ben al blij als ik de reguliere uitgave vindt. Gelukkig tipte hij ook een mogelijke verblijfplaats en daarmee ben ik nu aan de slag. Totdat ik succes heb verklap ik niet waar dat is.
  • Hij stuurde mij ook een exemplaar van de afscheidsbundel van Maarten Asscher met het Van Dis-verhaal.
Werkelijk diep onder de indruk ben ik van deze geste. De lezer is namelijk een verzamelaar en verzot op mooie bibliofiele werken, dat blijkt wel uit zijn kennis van deze zeldzame titels. Voor mijn eigen gemoedsrust bleek ik nog een tegenzet te hebben. Ik zag ooit in de etalage van De Slegte in Amsterdam een soort gevouwen kaart met een tekst van Van Dis, gesigneerd ook nog. Ik liep erlangs, nam mij voor later terug te gaan om het te kopen en ben het vergeten. Tot deze e-mailconversatie, want ik vermoedde dat ik "Een nieuwe politiek" in de etalage had gezien. Dat bleek echter niet zo, wist de lezer mij te verzekeren. En nu zijn wij allebei iets wijzer over de bibliografie van Van Dis, maar kennen nu ook het bestaan van een raadselachtige andere uitgave.

Wat een geluk dat verzamelingen nooit volledig zijn.

n.b. lees hier hoe ik uiteindelijk via Adriaan van Dis zelf in het bezit kwam van "Een nieuwe politiek"

02 mei, 2006

99 - Mijlpalen

Een mens richt zijn leven in langs mijlpalen. Daarom staan we stil bij bijzondere prestaties en markeren die, zodat we zicht hebben op onze ontwikkeling of het verloop van gebeurtenissen.

Boekenzoekers kennen dergelijke mijlpalen ook. We tellen het aantal boeken in onze bibliotheek en zijn blij als we de ronde getallen passeren: 1000, 2000, 10.000... Boekengek schreef onlangs eens stukje over het passeren van het aantal van 3000 boeken. Of we zijn blij als we een collectie compleet hebben, zoals ik onlangs hier en hier beschreef over Adriaan van Dis. Een attente lezer wees mij vervolgens op een aantal gaten in mijn collectie, maar dat is eerder reden tot vreugde dan verdriet omdat de zoektocht kan worden voortgezet.

Dit weblog heeft daarom ook recht op zijn eigen mijlpalen. Terwijl ik mijn statistieken bekeek ontdekte ik dat mijn volgende bericht  het honderdste bericht van dit weblog is. Voor wie het wil weten: in het 50e bericht beschreef ik een mislukte aankoop van een boek via Marktplaats, in het 25e bericht schreef ik over het boek "To have and to hold" van Philip Blom, over verzamelaars en verzamelen en het eerste bericht ging uiteraard over het feit dat ik een blog zou starten over het verzamelen van boeken. Toen nog het eerste Nederlandse blog in zijn soort, inmiddels zijn er gelukkig verschillende bijgekomen waarin verzamelaars hun passie voor boeken beschrijven (zie voor een overzicht mijn boekenlinks).

Maar er is nog een mijlpaal. Mijn tellers laten zien dat ik inmiddels 20.000 lezers heb mogen verwelkomen op deze site. Twin-tig-dui-zend mensen die allemaal iets met boeken, met verzamelen of met een combinatie daarvan hebben. Duizenden lezers die zich met mij verheugen in mooie vondsten of verbazen over bijzondere boekengebeurtenissen. De twintigduizendste bezoeker bereikte mijn weblog op 30 april, een feestelijke dag in meerdere opzichten dus! Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat de eerste vier manden van het bestaan van mijn weblog geen bezoekersaantallen werden gemeten, maar veel zullen het er niet zijn geweest.

Hoe beeld je 20.000 eigenlijk uit?
In geld?


Nee, hoe mooi deze Turkse biljetten ook zijn, het moet in boeken worden uitgedrukt natuurlijk.

De Adobe Bookshop in San Francisco heeft in het najaar van 2004 kunstenaar Chris Cobb haar 20.000 boeken op kleur laten sorteren. Lees het verhaal van deze actie hier. Als je dat op je laat inwerken, ziet het er zo uit:



Dat lijkt mij het meest feestelijke plaatje voor deze mijlpalen. Jammer dat ik zelf nog geen 20.000 boeken bezit... maar 20.000 lezers is ook een mooi bezit.

99 berichten, 20.000 bezoekers: elk bericht is dus gemiddeld door 200 mensen gelezen. Aan de tweehonderd lezers die dit negenennegentigste bericht hebben doorgewerkt en weinig over boekenverzamelen zijn tegengekomen: vanaf bericht 100 zal ik mijn leven weer beteren en jullie verblijden met mijn belevenissen tussen het papier.